Het You Like Racing Team gaat er prat op dat ook voor de innerlijke mens wordt gezorgd. Zo wordt het nieuwe seizoen altijd voorbesproken tijdens het jaarlijkse Sushi-avondje bij zaken waar de op de menukaart weergegeven sushi wél gewoon beschikbaar is (zie ontstaan You Like Racing) en steken we gedurende het seizoen bij de leden thuis regelmatig de BBQ aan.
Ook bij trainingen en wedstrijden in binnen- en buitenland zoeken we graag de lokale toppers op (Het Zwaard in Jerez, Monster Sushi in Barcelona, etc.) en gaat de BBQ mee, zodat we ook op de paddock van goed eten kunnen genieten als het weer het ook maar enigszins toelaat. De motorsport is intensiever dan men soms zou vermoeden en het is dus belangrijk om goed te eten en te drinken voor, tijdens en na een evenement. Met name tijdens de lange Endurance races van 4 tot 8 uur met 2 of 3 rijders verbruiken we flink wat calorieën. Na zo'n race ben ik vaak een paar kilo kwijt…en er hoeft volgens mij niks af.
Op 24 juni staat zo'n 6 uursrace op het programma en wel op de Nürburgring in Duitsland. Aan de Ring zelf zitten diverse eetgelegenheden en aangezien we laat in de middag aankomen en veel tijd kwijt zijn aan de inschrijving en keuring besluiten we ons bij 1 van deze gelegenheden Wiener Schnitzel, Pommes und Spargel te laten serveren.
Duitsland speelt die dag tegen Zweden tijdens het WK voetbal en het is afgeladen vol. De gemoederen laaien hoog op als ze met 0-1 achter komen te staan in de eerste helft, maar uiteindelijk toch aan het begin van de tweede helft weer gelijk komen. Bij spannende motorraces zit ik meestal op het puntje van mijn stoel en spring op bij elke actie, maar tijdens deze pot zit ik stil, trek ik langzaam wit weg en keert mijn maag zich regelmatig om. En niet omdat ik zo'n afkeer heb van voetbal of van de spelende teams. Okay, als het niet werd uitgezonden tijdens deze Wiener Schnitzel, Pommes und Spargel had ik waarschijnlijk niet gekeken, maar Nederland doet niet mee dit WK en voor de neutrale kijker is het nog best een spannende pot. Het is echter niet de spanning van de wedstrijd of de kwaliteit van de maaltijd wat maakt dat mijn lijf protesteert. Op de heenweg in de bus voelde ik me al niet goed en dat gevoel wordt met elke hap Wiener Schnitzel, Pommes und Spargel en elke minuut Duitsland - Zweden, erger. Gezien de gezamenlijke prestatie bij een Endurance race wil ik echter niet afhaken. Ik besluit de maaltijd te laten staan, de voetbalwedstrijd te laten voor wat het is en vroegtijdig mijn bed op te zoeken. Hopelijk kan ik later net als de Duitsers op het moment suprême zeggen: “It's gonna be alright". Naar ik later begreep scoorden de Duitsers namelijk in de laatste minuten van de blessuretijd de 2-1, terwijl ik zwetend als een malle op het toilet zat.
De volgende morgen voel ik me zo slap als een vaatdoek. Mijn reserves zijn door een nachtje flink ziek zijn al aardig aangesproken en de wedstrijd moet nog beginnen, maar de motoren zijn er klaar voor. 1x eerder reed ik op deze baan gereden en mijn snelste tijd was toen een 2.09.996 volgens mijn laptimer, maar volgens de officiële tijdwaarneming was het destijds een 2.10:134. Meestal komen de officiële tijden wel aardig overeen met mijn eigen AIM Solo DL (GPS-waarneming en voorgeprogrammeerde banen inclusief start-finish), maar af en toe zit hij er enkele tienden van seconden naast. Omdat ik het zowel naar boven als naar beneden meemaak, is het altijd even spannend om de officiële tijdlijst op te halen, aangezien die tellen voor het noteren van een kwalificatietijd en eventueel PR. Ik had me voorgenomen deze tijd flink te gaan verbeteren richting de 2:06. Dit zou niet makkelijk worden, aangezien het pas mijn 2e keer op deze baan is en het slechts 10% langzamer zou zijn dan de snelste rijder in het WK Superbike, maar desondanks realistisch (dacht ik) omdat het WK hier voor het laatst in 2013 reed. Direct in de kwalificatie merk ik echter al dat het een hele opgave wordt om überhaupt mijn tijden van vorig jaar te evenaren.
Tijdens de Endurance race hanteren we binnen You Like Racing dat diegene die de snelste ronde zet in de kwalificatie ook de (Le Mans) start mag doen. We hebben voor deze 6 uursrace gelukkig wel onze reserve rijder ingeschakeld en deze is zeer gemotiveerd om de Top 10 te behalen. Ik breek de kwalificatie vroegtijdig af om krachten te sparen en rij daarmee de 3e tijd binnen ons team. We mogen starten vanaf de 26e plek en ik heb zelf het idee dat het uitrijden van mijn stints (om mijn teamgenoten de nodige rust te geven), mijn maximale bijdrage kan zijn. In de praktijk lukt dat verbazingwekkend goed. In zijn stints rijgt onze gastrijder de 2:09's en 2:10's aan elkaar en baant zich een weg door het veld naar voren.
Ik rij met pijn en moeite een enkele 2:10. Gedurende zijn stints pakt Leo nog een aantal plaatsen extra en ons team bevindt zich inmiddels op de 11e plaats, maar in zijn laatste stint lijkt hij in te zakken. Omdat onze gastrijder zijn doel juist in beeld zag komen, stelt hij direct voor om Leo eruit te halen als zijn rondetijden een paar seconden per ronde zakken. Ik sputter tegen omdat dat zou betekenen dat ik de baan op zou moeten en ik sta nog net niet te trillen op mijn benen. Met tegenzin drink ik nog een extra sportdrankje en eet een energiereep en stel voor om nog een paar ronden te wachten. De ronde daarna krijg ik bijna direct spijt van mijn getreuzel als er zelfs na twee en een halve minuut geen doorkomst is van onze teamgenoot.
Hebben we te lang gewacht en kost dit ons een mooi eindresultaat? Uiteindelijk komt Leo met 2:48 door met zijn duim omhoog. Achteraf horen wij dat het een ambulance in de baan was en een grindbakbezoek wat vertraging heeft opgeleverd, maar zijn tijden duiken weer omlaag en hij is vastberaden zijn sessie uit te rijden. Ik veeg het zweet van mijn hoofd en hoop stiekem zelfs dat hij nog wat extra rondjes rijdt.
Leo rijdt gelukkig zijn sessie uit en plakt er een extra rondje aan vast. Als ik na zijn stint de baan opga liggen we 14e van onze klasse en 19e op het hele veld van 54 teams. Ik doe nog 10 rondjes mijn uiterste best, maar zie dan tot mijn schrik een 2:16 verschijnen op mijn laptimer. Okay, ik ondervond last van een hoop verkeer, maar ik word toch 3x ingehaald in die ronde. Ik weet dat we beter gaan finishen dan onze startpositie dankzij mijn teamgenoten, maar ik besluit toch ook nog een keer op te gaan bouwen en voor het maximale resultaat te gaan. Dit is de laatste stint, daarna zit het erop. Mijn rondetijd direct daarna is een 2:13. Ik knijp met mijn ogen om de zweetdruppels die erin lopen weg te krijgen. Er volgt een 2:10 laag. Zou het me toch lukken om die 2:09 in ieder geval officieel nog op de klok te krijgen? In de ronde daarna volgt nog een 2:10, maar dan hoog. Ai. Nog een ronde dan. Tussentijds zie je wel een voorspellende eindtijd op de laptimer verschijnen, maar die zit vooral in het eerste deel van de baan continu boven de 2:11 dus het blijft telkens een verrassing. Vlak voor start-finish heb je een krappe rechterbocht, voorafgegaan door een chicane en een heel snel stuk. Zoals altijd, lijk ik daar mijn tijd te pakken. Als ik de start-finish passeer staat er 2:09 op de klok, maar wel 2:09.9. Die ken ik al. En dan telt hij straks weer niet. Het zal nog een keer moeten dus. Ik probeer alle bochten zo soepel en foutloos mogelijk te doen. Mijn energiepeil is laag, maar het feit dat ik in voorgaande ronden nog mensen inhaal, houdt de motivatie op peil. De ronde daarna staat hij er weer op, 2:09.7 deze keer. Ik weet niet of het genoeg is, maar meer zit er niet in. De laatste ronden rij ik uit met 2 lage 2:11 en een 2:12. Moegestreden en slap, maar ik moet er niet aan denken om iets te eten of te drinken. Toch kan ik een grijns niet onderdrukken als blijkt dat beide 2:09's ook als zodanig zijn vastgelegd door de tijdwaarneming.
Uiteindelijk blijken we als 11e van de 34 teams in onze klasse te zijn geëindigd en als 16e overall. Als ik nadenk over dit resultaat, bedenk ik me dat we dit met name te danken hebben aan de constante prestaties van mijn mederijders en het goede teamwork. Waarschijnlijk was voor hen de basis voor deze topprestatie de avond daarvoor al gelegd…met Wiener Schnitzel, Pommes und Spargel…und Käse.
